Eski Atılır

Maalesef bizim gibi ülkelerde genellikle eski atılır. Yeni hep iyidir, güzeldir, teknolojiktir, güvenlidir. O yüzden herhangi bir şeyin yenisi çıktığı zaman eskisi hemen tukaka edilir. Düşünün cep telefonu konusunda milli geliri kat kat üstümüzde olan ülkelerden fazla alışveriş yapıyor olmak bizim için şaşırtıcı değil. Tamam Amerikalıların telefon ya da oyun konsolu kuyruklarında sabahladıklarına sahidiz fakat eskiyi de çok iyi sakladıklarını izlediğimi televizyon programlarında görebiliyoruz. Geçtiğimiz günlerde bu tarz bir programda gördüğüm klasik otomobillerin emsallerinin ülkemizde kolay kolay bulunmuyor olması da bundan. Biz eskiyi atarız. O yüzden çoğumuzun babasının, kendisinin, çocukluğunun otomobillerini ancak klasik otomobil fuarlarında görürüz. Eskiyi atarız, satarız çünkü yeniyi alırken bu para ihtiyacımızın bir kısmını karşılar. Ama şunu unuturuz ki yıllar önce dedesinin kullandığı klasik otomobiliyle müzayedede milyon dolarlar kazananlar var şu dünyada. Şöyle bir ofisinize, evinize bakın. Çoğumuzun birkaç kıymetli eşya dışında klasik, eski, retro koleksiyonlarına ayıracak yerimiz yoktur. Var olanlara, unutmayanlara saygım sonsuz. Bu konuya nereden mi geldim? Bu sayıda da fazlasıyla görebileceğiniz bir klasik otomobil yarışında gördüğüm enfes klasiklerin eksikliğini ülkemde hissettiğim için. Türkiye’de de çok kıymetli koleksiyonerlerin, klasik tutkunlarının olduğunu biliyoruz ama bu sevgiyi aşılamak, herkese yaymak için kat etmemiz gereken çok yol var. Pazar günleri dedelerimizden kalan otomobillerle gezebileceğimiz günler olsun.